„Miłować Pana Boga ze wszystkiej duszy, znaczy starać się oczyszczać duszę ze wszystkich grzechów i niedoskonałości, aby być miłą Bogu.”
– o. Wenanty Katarzyniec
Miłość do Boga to nie tylko uczucie – to decyzja, codzienny wysiłek i pragnienie przemiany. O. Wenanty Katarzyniec przypomina nam, że miłość do Boga z całej duszy to coś więcej niż słowa i emocje – to proces oczyszczania wnętrza, rezygnowania z tego, co oddziela nas od Boga: grzechu, egoizmu, przywiązania do rzeczy przemijających.
Często myślimy, że miłość do Boga wyraża się w modlitwach, pieśniach, pobożnych praktykach. To prawda – ale te zewnętrzne znaki mają swoje źródło w sercu, które pragnie być czyste, przejrzyste, szczere. Czystość duszy nie oznacza doskonałości w ludzkim rozumieniu, ale pokorną drogę – gotowość do rachunku sumienia, przyjmowania sakramentów, walki z tym, co w nas słabe.
Miłość do Boga nie boi się światła. Ona chce, by dusza była jak przezroczyste szkło, przez które prześwieca łaska. Kiedy stajemy w prawdzie przed Bogiem i pozwalamy Mu nas oczyszczać, zbliżamy się do Niego – a wtedy miłość rośnie, dojrzewa, promienieje na innych.
Nie chodzi o to, by bać się swoich niedoskonałości – ale by z nimi iść do Boga. To właśnie one mogą być miejscem spotkania z Jego miłosierdziem.
Dziś, zacznij od prostego pytania:
Co mogę oczyścić w sobie, aby bardziej kochać Boga?
To może być jedno przywiązanie, jedna niewyznana rana, jedno powtarzające się zaniedbanie. A może to będzie pierwszy krok w stronę głębszej relacji, o której już od dawna marzysz.
Niech słowa o. Wenantego staną się dla nas przypomnieniem, że prawdziwa miłość Boga zaczyna się od serca gotowego do przemiany.
Amen
